سؤالات متداول
آیا روغن قالب بر روی سطوح انواع قالب ها (چوبی، فلزی و پلاستیکی) امکان اجرا و بهره برداری دارد؟
روغن قالب اصولاً به منظور سهولت در رهاسازی قالب از بتن و حصول سطوح بتنی صاف مورد استفاده قرار می گیرد. در گذشته استفاده از روغن سوخته و یا بعضاً گازوئیل برای این كار مرسوم بود. زمانی که سطح قالب به روغن سوخته یا گازوئیل یا این خانوده از مواد چرب کننده آغشته گردد پس از بتن ریزی و آغاز واکنش هیدراسیون به جهت در تماس قرار گرفتن با محیط قلیایی و مخصوصاً Ca(OH)2، ماده صمغ مانند و چسبنده ایجاد می کنند که علاوه بر دشوار نمودن عملیات جداسازی قالب از سطح بتن می تواند حباب های ریز هوا را در خود حبس نماید. لذا پس از اتمام گیرش و باز نمودن قالب ها سطوحی متخلخل یا اصطلاحاً كرمو پدیدار می گردد ضمناً در بسیاری از موارد خصوصاً در هنگام استفاده از روغن سوخته رنگ بتن تغییر پیدا نموده و همچنین به جهت آلوده شدن سطح بتن لازم است در صورتی که نیاز به اجرای پوشش های آب بند یا محافظتی روی سطح بتن داشته باشیم تمام مقاطع را به دقت شستشو یا در برخی موارد عملیات سند بلاست برای آماده سازی سطوح انجام بدهیم. لذا بهتر است برای چرب نمودن قالب ها مخصوصاً در سازه هایی که لازم است بتن های اکسپوز داشته باشیم یا در ادامه عملیات اجرا نیاز به استفاده از مواد آب بندی وجود دارد از روغن های قالب امولسیونی یا محلول در آب استفاده نماییم.
روغن های قالب محلول در آب به جهت چرب بودن، تمامی خواص و نیازهای مربوط به سهولت جدا سازی قالب از بتن را تأمین می نماید، مضاف بر اینکه در جریان عملیات بتن ریزی تا اتمام آن تمامی حباب های ریز هوا که با سطوح قالب در تماس قرار می گیرند به راحتی در مجاورت با قالب به سطح حرکت نموده و هرگز پس از گیرش حباب محبوس در سطح پدیدار نخواهد شد.
از سازه آبی و مواجه با نفوذ آب دچار انحلال و فرسایش می گردند؟
عملکرد آب بندی واتر استاپ های بنتونیتی متفاوت از واتر استاپ های پی وی سی یا لاستیکی می باشد. این گونه واتر استاپ ها (بنتونیتی) به جای ایجاد سد در برابر آب در ابتدا بخش اندکی از سیال عبوری را به خود جذب نموده و دچار تورم می شوند. نهایتاً تورم و اضافه حجم ایجاد شده مسیر عبور سیال را مسدود نموده و مقاطع درزهای اجرایی آب بند می شود. لازم است متذکر شویم که الزاماً تورم ایجاد شده در تمامی مقاطع با هم برابر نخواهد بود چرا که مقدار تورم بستگی به فضای خالی پیرامون نوار واتر استاپ بنتونیتی دارد. یکی از مهمترین آزمون های کیفی که توسط تولید کنندگان در زمان ساخت این نوارهای آب بند بنتونیتی مد نظر قرار داده می شود قابلیت عدم انحلال نوار در آب می باشد تا این نوار در اثر فشار زیاد سیال به درز، دچار شسته شدگی و انحلال نشود.
لازم می باشد متذکر شویم استفاده از واتراستاپ های بنتونیتی برای آب بندی درزهای انبساطی و ژوئن ها توصیه نمی گردد و باید از روش های دیگر برای آب بندی درزهای فوق بهره جست.
آیا مواد آنی گیر پایه سیمانی فقط در روش های ترمیم کوتاه مدت مقاطع بتنی دارای نشت مورد استفاده قرار می گیرد؟
مواد آنی گیر پایه سیمانی که در دنیا و بازار
ایران یافت می شوند 2 دسته هستند، برخی اثرات کوتاه مدت دارند و به صورت
موقتی جلوی عبور و نشت آب از مقاطع را می گیرند و لازم است پس از رفع موقتی
نشت تمهیداتی برای آب بندی دائمی مقاطع اندیشیده شود که از جمله این
تمهیدات می توان به استفاده از لایه های آب بند یا مواد کریستال ساز اشاره
نمود. اما گونه دیگری از مواد آنی گیر نیز وجود دارد که علاوه بر زود سخت
شدن و رفع سریع نشت، خواص کیفی خود را به طور دائمی حفظ نموده و نیازی به
استفاده از مواد یا پوشش های تکمیلی برای تضمین دوام آب بندی ندارند که با
توجه به گران قیمت بودن هزینه های رفع نشت و آب بندی در مقایسه با ساخت بتن
نفوذ ناپذیر همواره توصیه می شود که در زمان طراحی و ساخت یک سازه آبی،
بتنی با دوام و پایا با خواص آب بندی مطلوب با رعایت اصول اجرایی صحیح
بسازیم اما در صورتی که به هر دلیل سازه دچار نشت گردد مواد آب بند و آنی
گیر دائمی به جهت کم هزینه تر بودن انتخاب صحیح تری می باشند.
آیا استفاده از ملات های پایه سیمانی برای پر نمودن درزهای انبساطی صحیح است؟
از آنجا که درزهای انبساطی و ژوئن ها برای
کنترل تغییر شکل و رفتارهای انبساطی و انقباضی سازه در اثر سرما و گرمای
محیط، طراحی و اجرا می شوند باید برای پر و نفوذناپذیر نمودن سازه در این
مقاطع از موادی استفاده نمود که علاوه بر قابلیت تحمل تنش های وارده به این
مقاطع، رفتارهای سازه ای را تحت تأثیر منفی قرار ندهند. لذا استفاده از
پرکننده های فاقد انعطاف نظیر ملات های پایه سیمانی علاوه بر ایجاد اثرات
منفی در رفتارهای انبساطی و انقباضی مقاطع، منجر به بروز ترک های متعددی به
علت عدم توانایی در مستهلک نمودن تنش های وارده، در درزها و پیرامون آن
شده و نهایتاً کیفیت و دوام سازه تحت تاثیر قرار خواهد گرفت. به همین جهت
برای پر نمودن درزهای انبساط و ژوئن ها حتماً باید از مواد انعطاف پذیر و
الاستیک استفاده نمود. لذا بسته به شرایط محیطی و ابعاد درزها و نوع بهره
برداری از سازه بنیان مواد پرکننده درزهای انبساطی می تواند از موارد ذیل
انتخاب شود
قیری سرد اجرا، قیری گرم اجرا، پلی یورتان دو جزئی، پلی یورتان یک
جزئی، سیلیکون، آکریلیک، اپوکسی، پلی سلوفاید. البته لازم است متذکر شویم
بنیان های ترکیبی هم از انواع نام برده نیز وجود دارد.
آیا مواد کاشت آرماتور را می توان برای کاشت هر قطری از میلگرد استفاده نمود و دوام این مواد چقدر است؟
اصولا مواد کاشت آرماتور با استفاده از رزین های
اپوکسی ساخته می شوند که علاوه بر قابلیت چسبندگی بسیار زیاد و همزمان به
بتن و فولاد بتواند از دوام بسیار طولانی برخوردار بوده و رفتارهای سازه ای
منجر به افت خواص فیزیکی این مواد نشود.
رزین های اپوکسی از خواص مکانیکی بسیار مناسب تری نسبت به سایر رزین
ها برای تولید مواد کاشت آرماتور برخوردار هستند. بدین جهت با استفاده از
مواد افزودنی و تکمیلی مناسب رفتارهای رئولوژیک این ماده برای کاشت آرماتور
در مقاطع افقی و عمودی بسته به نحوه و ابزارهای کاشت طراحی شده و با بهره
گیری از سایر افزودنی های پلیمری خواص فیزیکی و مکانیکی این ماده برای کاشت
آرماتور تقویت می گردد.
ماده کاشت آرماتور بگونهای طراحی شده است که به محض در تماس قرار
گرفتن با بتن چسبندگی بسیار زیادی را با مقاطع تحت تماس ایجاد نموده و پس
از سخت شدن مقاومت چسبندگی آن چند برابر بیشتر از نیروی پیوستگی اجزاء
سازنده بتن به یکدیگر خواهد شد و با ذکر این نکته که خمیر کاشت میلگرد جاذب
آب نبوده و به هیچ عنوان دچار انقباض و انبساط ناشی از جذب نمی گردد لذا
میتوان از این ماده می توان برای کاشت آرماتور و تقویت سازه بتن آرمه در
مقاطعی که در زمان بهره برداری در فاز دائماً مستغرق قرار می گیرند استفاده
نمود.
برای تأمین نیروی کششی لازم نیز بسته به نوع و قطر آرماتور عمق و قطر
حفره کاشت را برای رسیدن به نیرویی بیش از تنش تسلیم آرماتور محاسبه می
نماییم.
پودر واترپروف در کاهش جذب آب بتن چه اثراتی دارد و چگونه می توان خواص این ماده را در بتن تقویت نمود؟
فاکتورهای زیادی در عملیات ساخت، حمل، جادهی و عمل
آوری بتن وجود دارد که منجر به افزایش نفوذپذیری و جذب آب بتن می شوند که
از جمله می توان به زیاد بودن مقادیر آب مصرفی در عملیات ساخت بتن و کسری
فیلرهای سنگی موثر به دلیل عدم دانه بندی مناسب مصالح سنگی اشاره نمود. در
بسیاری از طرح های اختلاط برای رفع کسری فیلر سنگدانه ها عمدتاً عیار بتن
را افزایش می دهند که در چنین شرایطی سیمان اضافه شده منجر به افت کارایی
یا روانی بتن شده و نهایتاً برای حفظ روانی ثابت ناگزیر به افزایش آب
اختلاط بتن می شویم. آب اضافه شده در جریان پیشرفت واکنش هیدراسیون از بتن
تبخیر شده و منجر به ایجاد لوله های موئین و افزایش نفوذپذیری بتن می شود
لذا پودر واترپروف که در حقیقت نوعی فیلر میکرونیزه آب گریز با قطر مولکولی
5-10 الی 6-10 سانتی متر می باشد یکی از بهترین جایگزین های افزایش عیار
برای پرنمودن ریز فضاهای خالی بین سنگدانه ها می باشد بدلیل اینکه هرگز
منجر به افت کارایی بتن نخواهد شد. این پودر به جهت ریز بودن اجزاء سازنده
اش پس از اختلاط کامل با بتن و پخش کاملاً یکنواخت در خمیر سیمان خواص آب
گریزی خود را به جزء چسباننده بتن منتقل نموده و این خاصیت تا پایان عمر
بتن پا برجا خواهد بود. در صورتی که مصرف پودر واترپروف را با ماده کاهنده
آب بتن همزمان نماییم بی شک احجام تبخیر آب بتن به واسطه کاهش آب اختلاط
کاهش یافته و با بهبود یکنواختی و پخش مواد واترپروف به بتنی با خواص
برجسته نفوذناپذیری و فاقد جذب آب دست خواهیم یافت.
آیا ماده کیورینگ می تواند برای بتن های تازه ریخته شده که در معرض تبخیر سطحی سریع قرار گرفتهاند موثر باشد؟
نحوه و زمان اجرای ماده کیورینگ در نتایج مثبت یا منفی حاصله بسیار موثر می باشد.
از آنجا که ماده کیورینگ با تشکیل فیلم روی سطح بتن از تبخیر آب بتن
جلوگیری می نماید و با حبس نمودن رطوبت در درون بتن امکان دسترسی خمیر
سیمان به آن برای پیشبرد واکنش هیدراسیون را به عمل می آورد. لازم است به
محض اتمام عملیات بتن ریزی و تسطیح، ماده کیورینگ در یک یا دولایه روی سطح
بتن اجرا شود.
لذا در شرایطی که سطح بتن در معرض هوای گرم، تابش مستقیم نورخورشید و
یا وزش باد قرار گرفته و رطوبت لازم برای پیشبرد کامل واکنش هیدراسیون را
از دست داده باشد لازم است در ابتدا به منظور تأمین آب لازم برای انجام
واکنش هیدراسیون کامل، سطح بتن آب پاشی و اشباع شود سپس ماده کیورینگ را
روی بتن اجرا نماییم.
استفاده از مواد کیورینگ در عمل آوری بتن چه اثراتی دارد؟
دلیل اصلی عمل آوری و نگهداری بتن دسترسی کامل خمیر
سیمان به آب کافی برای پیشرفت صحیح و تکمیل واکنش هیدراسیون می باشد. اما
از آنجا که آب اختلاط بتن که بخشی از آن برای هیدراته نمودن ذرات سیمان
محاسبه شده و در زمان ساخت به بتن افزوده می شود و بنا به دلایل درونی (گرم
شدن بتن به واسطه حرارت واکنش هیدراسیون) و پیرامونی (دمای هوا، وزش باد و
...) از بتن تبخیر می شود. خمیر سیمان نیاز به آب شیرین و فاقد املاح مخرب
برای پیشبرد واکنش هیدراسیون دارد. لذا آب پاشی و مرطوب نگه داشتن بتن
همواره امری لازم و ضروری می باشد.
اما در برخی از مناطق تأمین آب شیرین برای عمل آوری بتن امری دشوار و
پر هزینه بوده یا به واسطه پیشرفت عملیات بتنی یا پیچیده بودن مقاطع بتن
ریزی شده امکان دسترسی برای آب پاشی مجدد وجود ندارد لذا در چنین شرایطی
استفاده از مواد کیورینگ شیمیایی می تواند بسیار راهگشا باشد.
ماده کیورینگ پس از اجرا با تشکیل فیلم بسیار نازکی روی سطح بتن علاوه
بر انعکاس بخش عمدهای از تابش نور خورشید و جلوگیری از بالا رفتن دمای
سطح، از تبخیر آب اختلاط بتن جلوگیری نموده و با حفظ رطوبت داخلی بتن،
واکنش هیدراسیون در شرایط خوبی پیشرفت می نماید.
باید توجه داشته باشیم ماده کیورینگ باید بلافاصله پس از اتمام بتن
ریزی و تسطیح (در مقاطع باز) یا پس از باز نمودن قالب ها روی مقاطع بتنی
اجرا شود و در صورتی که این کار به واسطه احجام عملیات اجرایی انجام نگردد
لازم است ابتدا مقاطع را با استفاده از آب شیرین مرطوب نموده، سپس ماده
کیورینگ را روی سطح اجرا نماییم.
درصورتی که سازه بتنی در شرایط محیطی گرم یا در معرض تابش شدید نور
خورشید یا وزش باد قرار گیرد لازم است ماده کیورینگ در دولایه و برای ایجاد
فیلمی مقاوم تر و ضخیم اجرا شود تا در اثر تبخیر آب در مغزه بتن و رسیدن
آن به سطح، مقاومت فیلم کیورینگ برای حفظ این آب در بتن زیادتر گردد.
مکانیزم عملکرد افزودنی های فوق کاهنده آب/فوق روان کننده در بتن چگونه است؟
در عمل دیده ایم برای ساخت بتن بدون استفاده از مواد
افزودنی فوق کاهنده آب یا فوق روان کننده لازم است آب بیشتری برای رسیدن
به روان شدگی یا کارایی ثابت به بتن اضافه نماییم که در حدود 5 الی 20 درصد
از این آب بین ذرات ریز سیمان حبس شده و حالت کلوئیدهای میکروسکپی ایجاد
می نماید. این بخش از آب اختلاط هرگز در واکنش هیدراسیون شرکت نکرده و کمکی
هم به افزایش کارایی بتن می کند اما با آغاز واکنش هیدراسیون و و افزایش
دمای بتن این آب به مرور از بتن تبخیر شده و مشکلاتی از جمله ترک های
موئینه را به وجود می آورد. در زمان ساخت بتن، شیره سیمان با سایر اجزاء
سازنده بتن (فیلرها، ماسه، سنگدانه ها) در تماس است، مواد افزودنی فوق
کاهنده آب بتن پس از افزوده شدن به مخلوط بتنی با القاء بارهای الکتریکی به
سیمان، بتن را به مخلوطی تک قطبی تبدیل می نماید، لذا کل اجزاء سازنده بتن
تمایل به دور شدن از هم پیدا نموده و طی این واکنش شیمیایی و فرآیند
فیزیکی ساده است که تنش تسلیم بتن جهت اجازه عبور از مقاطع پر آرماتور
پایین آمده و کارایی بتن بالا میرود. پخش کاملاً یکنواخت شیره باردار شده
سیمان در کل مخلوط بتنی و حصول لزجت مناسب که به واسطه مصرف مواد پلیمری
کاهنده آب ایجاد می شود امکان کاهش مقدار آب در مخلوط را نسبت به زمان عدم
استفاده از مواد فوق کاهنده آب بهبود بخشیده لذا می توان آب اختلاط بتن را
بسته به مقدار مصرف مواد فوق کاهنده آب بین 5 الی 30 درصد کاهش داد.
نهایتاً آغاز واکنش هیدراسیون باعث زوال بارهای الکتریکی موجود در مخلوط
خمیری بتن گشته و در همین لحظه است که روند کاهش کارایی مخلوط آغاز شده و
بتن شروع به سخت شدن می نماید.
استفاده از مواد فوق روان کننده دیرگیر چه عملکردی را در مخلوط بتن ایجاد می نماید؟
برای پاسخ دقیق به این پرسش ابتدا لازم است
یادآوری شود که واکنش هیدراسیون (واکنش آب و سیمان) از نوع گرمازاست و
عوامل متعددی روی تشدید گرمازایی بتن موثر هستند که از مهمترین آنها می
توان به 1- گرمای شدید هوا یا دمای محیط بتن ریزی 2- بتن ریزی در ابعاد و
احجام بزرگ اشاره نمود که هرکدام از موارد مذکور به نوعی در کیفیت اجرا یا
بتن سخت شده اثرات سویی دارند.
از سوی دیگر مواد دیرگیر کننده خود به دو دسته تقسیم می شوند دسته اول
مواد دیرگیر کننده ای هستند که زمان آغاز واکنش هیدراسیون را به تأخیر
انداخته و منجر به افزایش مدت زمان کارایی یا کارپذیری بتن میگردند اما پس
از آغاز واکنش هیدراسیون هیچ گونه اختلالی در روند حصول مقاومت فشاری در
سنین بالاتر ایجاد نخواهد شد. دسته دوم مواد دیرگیر کننده، آن دسته از
موادی افزودنی هستند که علاوه بر افزایش محدود مدت زمان کارپذیری بتن در
حالت خمیری، روند حصول مقاومت فشاری بتن در سنین بالاتر را با کاهش روند
پیشرفت و کاهش حرارتزایی به تاخیر می اندازند.
لذا مواد دیرگیر کننده باید دقیقاً بر اساس نیازهای عملیاتی و کیفی
پروژه و بر اساس مدت زمان افزایش کارپذیری بتن در حالت خمیری و همچنین
کنترل مقدار تبخیر آب در اثر گرمای بتن و گرادیان حرارتی ناشی از گرمازایی
در عملیات بتنریزی حجیم انتخاب نماییم.
حال با توجه به این موضوع که مواد فوق روان کننده دیرگیر به آن دسته
از مواد افزودنی بتن می گویند که به صورت همزمان قابلیت افزایش کارایی بتن و
ایجاد تأخیر در زمان گیرش را به طور همزمان در بتن ایجاد می کنند. باید
کارخانه سازنده مواد افزودنی دقیقاً منطبق با نیاز عملیاتی پروژه نسبت مواد
کاهنده آب (روانساز) به تأخیر دهنده (دیرگیر کننده) را تنظیم نماید تا با
نیاز به افزایش کارایی و افزایش مقدار کاربرد ماده افزودنی، تأخیرات
ناخواسته در زمان گیرش ایجاد نشود. همچنین در صورت نیاز به تأخیرات بیشتر
در زمان های گیرش و بالا بردن مقدار مصرف مواد افزودنی، به طور ناخواسته
مشکلاتی نظیر افزایش کارایی، آب انداختگی و جدایی سنگدانه ها رخ ندهد.
آیا استفاده از فوق روان کننده زودگیر در شرایط بتن ریزی هوای سرد برای جلوگیری از یخ زدن بتن کافی می باشد؟
برای بتن ریزی در هوای سرد رعایت آیین ها و
استانداردهای مرتبط با بتن ریزی و عمل آوری بتن در هوای سرد الزامی می باشد
اما باید توجه داشته باشیم که یخ زدن بتن یک فرآیند تدریجی است که به
واسطه توقف واکنش هیدراسیون در دمای کمتر از 5 درجه سانتیگراد و منجمد شدن
آب آزاد بتن اتفاق می افتد پس برای اینکه فاکتور های اثرگذار در انجماد بتن
را کاهش بدهیم کم نمودن مقادیر آب اختلاط بتن و استفاده از مواد تسریع
کننده واکنش هیدراسیون می تواند موثر باشد. اما باید توجه داشت مواد کاهنده
آب بتن با خاصیت زودگیری، با مقیاس پیش فرض سازنده تا حدودی هر دوی این
مواد افزودنی را در یک زمان وارد طرح اختلاط می کنند پس اگر نیاز به خاصیت
روان شدگی بیشتر داشته باشیم مقدار مواد تسریع کننده بیشتری هم وارد مخلوط
خمیری بتن می کنیم که ممکن با افت سریع کارایی مشکلات عمده ای را در
کارپذیری بتن ایجاد کند یا بلعکس زمانی که به مواد تسریع کننده بیشتری به
واسطه سرمای شدید هوا نیاز داریم، مواد روانساز بیشتری وارد مخلوط خمیری
بتن شده و نهایتاً با مشکل روان شدگی بیش از حد یا جدایی سنگدانه روبرو
شویم لذا توصیه می شود در صورت تمایل به مصرف مواد فوق روان کننده زودگیر
در فصل سرما حتما از کارخانه سازنده ماده افزودنی بتن خواسته شود که این
ماده را بر اساس شرایط بتن و اقلیم کارگاه تولید و عرضه کند یا مواد
روانساز و شتاب دهنده واکنش هیدراسیون (ضد یخ بتن) را به صورت جداگانه و در
زمان ساخت بتن وارد مخلوط بتنی بنماییم.
آیا گروت های پایه سیمانی را می توان در فضای باز و بدون محافظت خاصی اجرا نمود؟
عیار سیمان در گروت های پایه سیمانی که در حقیقت
ملات های آماده پرمقاومت با دانه بندی خاص هستند زیاد می باشد. از آنجا که
این گونه گروت باید پرمقاومت و نفوذناپذیر باشد در ساخت آن ها گونه خاصی
مواد روانساز با هدف کاهش میزان آب اختلاط، رفع انقباض و حصول کارایی بیشتر
مورد استفاده قرار می گیرد. لذا در صورتی که گروت (ملات آماده پرمقاومت
ریز دانه) درهنگام اجرا در فضای باز در معرض تابش مستقیم نور خورشید یا وزش
باد قرار بگیرد یا قالب ها و مقاطعی که گروت روی آن اجرا می شود جاذب آب
باشد، آب اختلاط این ماده که برای پیشرفت و تکمیل واکنش هیدراسیون لازم است
از دست رفته و این ماده دچار ترک خوردگی شدید یا افت مقاومت می گردد لذا
لازم است علاوه بر اینکه قالب ها را از نوع فاقد جذب آب انتخاب نماییم،
مقاطع زیرآیند را پیش از اجرا، کاملاً با آب شیرین اشباع نموده و سطوح تازه
گروت ریزی شده را حداقل تا 7 روز بطور پیوسته مرطوب نگه داریم.
آيا استفاده از افزودني هاي بتن باعث كاهش مقاومت فشاري بتن
مي گردد ؟
در رابطه با افزودنی های بتن در صورت
رعایت دستورالعمل روش و میزان مصرف به هيچ وجه افت مقاومت فشاری در سنین 3و 7 و
28 و بیشتر از آن گزارش نخواهد شد و اصولا کاربرد انواع مواد افزودنی کاهنده
آب بتن یا زودگیرکننده ها می بایست افزایش مقاومت فشاری را به همراه داشته باشد.
از جمله مواد افزودنی بتنی که موارد اصلی کاربرد آنها ساخت بتن های پرمقاومت می
باشد می توان به مکمل بتن و ژل میکروسیلیس اشاره نمود.باید توجه داشته باشید تنها
ماده افزودنی که می تواند باعث افت مقاومت فشاری بتن شود افزودنی حباب زای بتن می
باشد که به واسطه ایجاد حباب های ریز و زنجیری شکل در خمیر سیمان باعث افت
مقاومت فشاری جزء چسباننده و نهایتا افت مقاومت فشاری بتن می شوند اما این حبابها
در بالا بردن استحکام بتن در برابر سیکل های تکراری یخبندان و ذوب شدن بسیار موثر
و مثمر ثمر خواهند بود.
عوامل
اصلی در دوام و پایایی بتن چیست؟
دوام و
پایائی بتن گستره وسیعی از مفاهیم را در بر می گیرد در بیشتر اوقات پایائی بتن با
کاهش نفوذپذیری و کاهش جذب آب بتن ارتباط مستقیم دارد . از بین بردن منافذ موئینه
و یا کاهش ابعاد آن معمولا به دوام بتن کمک می کند . سایر شکل های دیگر دوام مانند
سایش پذیری به عوامل دیگری مانند کیفیت سنگدانه ها مرتبط می باشد . ارتقاء مقاومت
الکتریکی بتن در مبحث جلوگیری از خوردگی میلگرد ها از اهمیت زیادی برخوردار است
لذا کیفیت مصالح و اجزاء سازنده بتن – کیفیت ساخت ، حمل و بتن ریزی – چگونگی
تراکم بتن – نحوه پرداخت و عمل آوری –پوشش های سطحی بتن – شرایطی محیطی بتن در زمان
بهره برداری – عوامل مخرب موجود در محیط و . . . به طور قطع استفاده
صحیح و بجا از مواد افزودنی بتن مناسب راهکار برجسته ای برای ساخت بتن های
با دوام و پایا می باشد.
آيا مي توان از حباب
زاي بتن براي نفوذناپذير نمودن بتن استفاده نمود؟
کاربرد
مواد افزودنی حباب زا به جهت کوتاه نمودن طول لوله های موئینه موجود در خمیر سیمان
می تواند در کاهش میزان نفوذپذیری بتن موثر باشد اما این خاصیت به عنوان یک نتیجه
مثبت جانبی در رابطه با ماده افزودنی حباب زای بتن لحاظ می شود . لذا بهتر است
برای ساخت بتن نفوذ ناپذیر طرح اختلاطی با کمترین مقادیر آب به سیمان ، کاربرد
فیلر های سنگی مناسب ، مواد پر کننده خنثی (پودر سنگ) ، مواد ریز معدنی فعال (
پزولانها و سرباره ها) داشته باشیم . در این راستا بهره گیری از مواد افزودنی
کاهنده قوی آب بتن – پودر واترپروف کننده بتن – مکمل بتن – ژل میکروسیلیس در
مقایسه با حباب زا بسیار موثرتر خواهند بود. در صورتی که هدف از کاهش نفوذپذیری و
جذب آب بهبود دوام در برابر ترشدن و خشک شدن و یا یخبندان و آب شدگی پی در پی باشد
هیچ ماده جایگزینی برای حباب زای بتن وجود ندارد.
آيا استفاده از
ضديخ بتن باعث افت مقاومت فشاری مي گردد؟
در استاندارد های موجود ماده ای به نام
ضد یخ کننده بتن وجود ندارد منظور از ضد یخ بتن ماده افزودنی شتاب دهنده واکنش آب
و سیمان است (ACCELERATOR) که به غلط در
بازار و تکنولوژی بتن به آب ضد یخ می گویند در صورت استفاده صحیح از این ماده
افزودنی بتن هرگز افت مقاومت فشاری بتن گزارش نخواهد شد .روش صحیح مصرف افزودنی ضد
یخ بتن کاهش معادل وزنی ماده ضد یخ از آب مصرفی می باشد (مثال : در صورتی که 7
کیلو ضد یخ به هر متر مکعب بتن اضافه می کنید باید 7 کیلو گرم از آب مصرفی را کاهش
بدهید)کاهش از آب مصرفی و استفاده از ضد یخ بتن مایع هرگز منجر به کاهش کارائی یا
افت اسلامپ نخواهد شد توجه داشته باشید بخشی از مایع ضد یخ بتن را مواد جامد محلول
تشکیل می دهد (solid
content)
پس در مجموع با کاسته شده از حجم آب مصرفی مقاومت فشاری بتن افزایش خواهد یافت.
البته در موارد بسیاری
دیده می شود مصرف کنندگان بدون کاستن از آب مصرفی ماده افزودنی ضد یخ بتن را به
مخلوط بتنی اضافه می کنند که این امر کاهش مقاومت فشاری 28 روزه بتن را در بر
خواهد داشت.
در زمان استفاده
از ضد يخ بتن (شتاب دهنده واکنش هیدراسیون) آيا نياز است تمهيدات ديگري مد نظر
قرار داده شود ؟
بله
– حتما مي بايست دستوالعمل های آئین نامه های بتن ریزی در هوای سرد شامل ساخت بتن
با دمای مناسب و ریختن و عمل آوری در دمای مناسب حتما رعایت گردد.
آيا ضد يخ بتن
در فریزر يخ مي زند ؟
اصولا نقطه انجماد هر محلولی به
جرم مولکولی ، غلظت و نوع پیوند های مولکولی بستگی دارد . ماده افزودنی ضد
یخ بتن (فاقد یون کلر) حتما در فریزر یخ می زند . به طور قطع آن گروه از مواد
افزودنی که با عنوان ضد یخ عرضه می شوند و در فریزر یخ نمی زنند از خانواده نمک
های معدنی کلر بوده و دارای یون کلر هستند . که مصرف آنها قطعا عوارض کیفی
سوئی خواهد داشت.
آيا مي توان به جاي ضد يخ بتن از فوق روان كننده زودگير
استفاده نمود ؟
مواد فوق کاهنده آب بتن گاها می
توانند تا 35٪ از نسبت آب به سیمان را کاهش بدهند با کاهش نسبت آب به سیمان مقاومت
های اولیه از رشد خوبی برخوردار می شوند و در این مسیر واضح است که سرعت هیدراسیون
و گرمازائی نیز بیشتر می شود . پس در این روش نباید به دنبال افزایش کارائی بتن
باشیم درغیر اینصورت نتیجه مطلوبی حاصل نخواهد شد.
ماده افزودنی فوق روان کننده زودگیر
به طور همزمان علاوه بر بالا بردن اسلامپ یا افزایش کارائی بتن در تسریع زمان گیرش
اولیه موثر است لذا در صورتی که با افت شدید دمای هوا مواجه شویم و نیاز به کاربرد
مواد شتاب دهنده بیشتری برای تسریع واکنش هیدراسیون و حرارتزائی داشته باشیم بالا
بردن میزان مصرف ماده افزودنی فوق روان کننده زودگیر میزان کارائی بتن را افزایش
داده و در شرایطی ممکن است باعث آب انداختگی و جدا شدگی سنگدانه ها شود لذا دائما
ناگذیر به تغییر طرح اختلاط می شویم .
پس: اگر قصد دارید از یخ زدن بتن
جلوگیری کنید ماده افزودنی بتنی را انتخاب کنید که فقط پارامتر اصلی مورد نظر شما
را تغییر بدهد . لذا بهره گیری از ماده افزودنی شتاب دهنده واکنش هیدراسیون (ضد یخ
بتن ) مناسب تر است.
آيا مي توان از
ميكروسيليس به عنوان فيلر استفاده نمود ؟
کاربرد اشتباه واژه یا نام
میکروسیلیس برای ماده دوده سیلیسی منجر به بروز سوء تفاهم های مخربی در تکنولوژی
بتن شده است دوده سیلیسی با جمع آوری غبار خروجی از دودکش های فرآیند تولید ماده
فروسیلیسیوم به دست می آید ذرات کروی بسیار ریز این غبار قطری در حدود 05/0 الی
25/0 میکرون دارند این ماده حاوی مقادیری بیش از 85٪ دی اکسید سیلیسیوم فعال می
باشد(SiO2) این ماده پس از افزوده شدن به مخلوط
بتن با هیدرواکسید کلسیم موجود در مخلوط خمیری(Ca(OH)2) وارد واکنش شده و کریستال غیر
قابل انحلال سیلیکات کلسیم هیدراته شده تولید می کند(S-C-H) که در بالا بردن مقاومت فشاری بتن موثر
است.
اما سیلیس میکرونیزه یا آرد سیلیس که
به اشتباه به آن میکروسیلیس گفته می شود اکثرا با روش های میکانیکی اندازه ذرات آن
به طیف میکرو نزدیک می شود و هیچگونه واکنشی را با مخلوط بتنی در زمان ساخت انجام
نمی دهد این پودر صرفا می تواند به عنوان نوعی فیلر در بتن به کار برده شود.
البته توجه داشته باشید اگر
ماده دوده سیلیسی با مقادیر بسیار زیاد در بتن مورد استفاده قرار بگیردپس از اتمام
یافتن (Ca(OH)2)
مقادیر باقی مانده دوده سیلیسی واکنش نداده در مخلوط بتنی نقش فیلر را بازی
می کند.
توجه1:در صورت نیاز به مصرف میکروسیلیس یا
دوده سیلیسی حتما از نظرات طراح در خصوص دلایل و نوع عملکرد ماده در بتن اطمینان
حاصل کنید و حتما گونه مورد نیاز را از کارخانجات معتبر خریداری کنید البته آزمون
کیفی پیش از مصرف می تواند از بروز اشتباه در انتخاب گونه مورد نظر جلوگیری کند.
توجه2:ماده دوده سیلیسی به دلیل سطح ویژه
فوق العاده زیاد و احتمال کلوخه یا گلوله شدگی نیاز به مقادیر قابل توجهی فوق روان
کننده دارد لذا همیشه این مواد را باید به همراه فوق روان کننده یا فوق کاهنده های
آب بتن استفاده نمود.
چرا مي بايست
دوده سیلیس را همراه با مواد افزودنی كاهنده آب بتن مصرف نمود ؟
پودر دوده سیلیسی دارای
سطح ویژه 150000 الی 300000 سانتی متر مربع در هر گرم می باشد این سطح در مقایسه
با سیمان که سطح ویژه 2800 الی 4000 سانتی متر مربع بر گرم دارد بسیار زیاد است
بنابر این بدون مصرف مواد کاهنده های قوی آب یا فوق روان کننده با افت شدید کارائی
بتن مواجه خواهیم شد. از آنجا که دوده سیلیسی پس از اختلاط با آب به شدت کلوخه می
شود و نیاز به همزن های قوی و سریع دارد و در فرآیند ساخت بتن چنین گونه همزن هائی
نمی تواند کاربرد داشته باشد تجربه نشان داده مواد روان کننده یا کاهنده های آب
معمولی نمی توانند چندان مثمر ثمر باشند
در صورت کلوخه بودن میکروسیلیس
در بتن علاوه بر کاهش مقاومت فشاری بتن سخت شده شاهد افزایش نفوذپذیری و افت شدید
دوام بتن خواهیم بود حال آنکه فلسفه مصرف دوده سیلیسی رفع مشکلات یاد شده می باشد.
آيا مي توان از
دوده سیلیسی به عنوان ماده واترپروف استفاده نمود ؟
اصولا نفوذ آب به داخل بتن از
راههای متعددی صورت می پذیرد که اساسی ترین آنها لوله های موئین ناشی از تبخیر آب
بتن و دیگری ریز فضاهای خالی بین اجزاء سازنده بتن می باشد ماده افزودنی
واترپروف بتن گونه ای از پودر های میکرونیزه غیر قابل انحلال در آب هستند که
در فرآیند تولید آنها تلاش می شود وزن مخصوصی برابر یا بسیار نزدیک به آب
داشته باشند . این پودر ها به طور کاملا یکنواخت در مخلوط خمیری بتن پخش شده و پس
از سخت شدن بتن به واسطه انسداد ریز فضا هائی که قابلیت پر شدن با آب را دارند در
کاهش نفوذ پذیری بتن نقش موثری را ایفا می کنند. حال آنکه دوده سیلیسی بر اساس
پاسخ سئوال های شماره 6و7 فعل و انفعالات دیگری را در جزء چسباننده انجام داده و
با کاهش اندازه منافذ موئینه در کاهش نفوذپذیری بتن می تواند موثر باشد.
استفاده بيش از
حد از مواد افزودنی كاهنده آب بتن چه عواقبي دارد ؟
همواره از مصرف بیش از حد مجاز توصیه
شده توسط سازنده ماده افزودنی بتن جدا خود داری کنید . اما دامنه عواقب ناشی از
مصرف بیش از حد مواد افزودنی کاهنده آب بتن بسته به میزان عدول از مقدار صحیح مصرف
می تواند شامل جدا شدگی سنگدانه ها ، آب انداختگی بتن ، تاخیر زیاد در زمان گیرش ،
بروز ترک های ناشی از به تعویق افتادن گیرش ، به تعویق افتادن زمان حصول مقاومت
فشاری در سنین 3و 7 و28 روز تا مرگ کامل بتن باشد .
آيا استفاده از
ابرروان كننده مي تواند هزينه هاي طرح اختلاط را كاهش دهد ؟
از آنجا كه مواد افزودنی ابرروان
كننده یا کاهنده های بسیار قوی آب بتن امكان ساخت بتن را با نسبت های آب به سیمان
بسیار کم (در حدود 3/0 ) فراهم مي آورند و باعث بهبود پخش اجزاء سازنده بتن و
پیشرفت بهتر واکنش هیدراسیون می گردند مي توانند مقاومت فشاري بتن را بین 50 الی
100٪ افزايش دهند بدين ترتيب مي توان با اصلاح دانه بندی از ميزان مصرف
سيمان در هر متر مكعب كم نمود . ضمن اينكه بهره گیری از مواد ابر روان كننده امکان
ساخت بتن های خود متراکم شوند را فراهم می سازد لذا می توان هزينه هاي مرتبط با
اتلاف وقت در بتن ریزی نيروي انساني ، ويبره ، ترميم بتن پس از باز نمودن قالب ها
را از هزينه هاي مربوطه قیمت تمام شده واقعی بتن کسر نمود.
بهره گیری از مواد ابر روان
کننده یا کاهنده های بسیار قوی آب بتن امکان حصول مقاومت فشاری بالا در سنین پایین
را فراهم می سازد لذا با سرعت بخشیدن به زمان باز نمودن قالبها و تداوم
یافتن عملیات بتنی در کوتاه شدن زمان اجرای پروژه نیز بسیار موثر خواهد بود.
.
تفاوت انواع
مواد كاهنده آب در چيست ؟
بر اساس تقسیم بندی صورت پذیرفته در استاندارد
ASTM C494 به آن گروه از مواد افزودنی بتن که
با شرط عدم کاهش کارائی در مقایسه با مخلوط بتنی شاهد یا مرجع امکان كاهش 5% از آب
مصرفي را فراهم می سازند کاهنده آب یا روان کننده گفته می شود . گروه دیگری که
امکان کاهش 12% از آب مصرفي را فراهم می سازند کاهنده قوی آب یا فوق روان
کننده گفته می شود . البته باید توجه داشته باشید که مواد ابر روان
کننده یا کاهنده های بسیار قوی آب بتن در استاندارد ASTM C1017 مورد تحلیل قرار گرفته اند این مواد
امكان كاهش 30 ٪ الي 40% از آب مصرفي بتن را فراهم مي آورند .
در چه مواردي از
زودگير بتن پودري و در چه مواردي از زودگير بتن مايع استفاده مي شود ؟
استفاده از انواع مواد افزودنی
زودگير کننده بتن به نوع دستگاه شات كريت یا بتن پاش و نحوه اختلاط اجزاء خشک
بستگی دارد . معمولا در عملیات بتن پاشی با دستگاه شات كريت خشك از زودگير پودري و
در دستگاه شات كريت تر از زودگير مايع استفاده مي شود اما در شات کریت تر هم می
توان زودگیر پودری را با مواد اولیه( مصالح سنگی وسیمان) مخلوط نمود و در شات کریت
خشک هم می توان زودگیر مایع را از طریق سرشیلنگی (افشانک) به آب اضافه نمود .در
سایر موارد برای ساختن بتن یا ملات هائی که قصد داریم زود سخت شوند بهره گیری از
مواد زودگیر مایع به جهت عدم ایجاد اثرات منفی بر روی کارائی مخلوط ساخته شده
انتخاب مناسب تری می تواند باشد.
از چه آزمون
هايي براي تست بتن خود متراکم شونده S.C.C استفاده
مي شود ؟
اصولا بتن
های خود متراکم شونده S.C.C
و بتن های خود تراز شونده S.L.C
از نقطه نظرات مختلفی مورد آزمون قرار می گیرند. این آزمایش ها عبارتند از :
آزمایشهای بتن تازه و آزمایشهای بتن سخت شده.
آزمایشهای بتن تازه عبارتند از
: آزمایش های کارائی ، درصد هوا، وزن مخصوص ، گیرش ، جداشدگی، جمع شدگی و آب
انداختن و . . . اما در کل تفاوت چندانی در روش آزمون بتن های سخت شده وجود
ندارد.
آزمایش های کارائی و جدا شدگی
متعددی هم برای این نوع بتن ها وجود دارد .
تفاوت مواد افزودنی مكمل بتن با ژل ميكروسيليس در چيست ؟
در مقایسه اجزاء سازنده ماده افزودنی
مكمل بتن و ژل میکروسیلیس می یابم که ماده افزودنی مکمل بتن دارای اجزاء
سازنده تکمیلی بیشتری می باشد که از آن جمله می توان به واترپروف و کاتالیزور
اشاره نمود . واترپروف موجود در افزودنی مکمل بتن اثرات چشمگیری در کاهش نفوذپذیری
بتن دارد ضمنا كاتاليزور موجود در این ماده افزودنی بتن موجب بهبود و تسریع واكنش
ميكروسيليس با سیمان شده لذا مقاومت فشاری های بیشتری را ثبت می کنیم.
قويترين بنيان
مواد كاهنده آب بتن چيست ؟
جدید ترین تکنولوژی شیمیائی که برای
ساخت مواد کاهنده آب بتن در دنیا مورد استفاده قرار می گیرد پلیمریزاسیون است .
مواد پلی کربکسیلات و مشتقات اسیدی و اتری آن که از فرآیند پلیمریزاسیون متیل
متاکریلات(Methyl Methacrylate
) با گونه های متنوعی از مونو مر ها(Monomers)
بدست می آیند قویترین گونه مواد کاهنده آب بتن هستند.
آيا مي توان چند
ماده افزودنی بتن را به صورت همزمان مصرف نمود؟
برای مصرف چند ماده افزودنی به طور
همزمان محدودیتی وجود ندارد مشروط بر اینکه اثرات خنثی کننده یا مخرب بر همدیگر و
بر بتن نداشته باشند در این شرایط بهتر است به دستور العمل سازنده مواد
افزودنی بتن مراجعه شود اما عموما نمی شود مواد افزودنی بتن را پیش از افزوده شدن
به بتن با هم مخلوط نمود . بهتر است مواد افزودنی بتن به صورت جداگانه و با
فواصل زمانی مطمئن به داخل دیگ اختلاط ریخته شوند.
براي انتخاب كاهنده آب مناسب بايد چه مواردي مد نظر قرار
داده شود ؟
نوع سیمان - نسبت
آب به سيمان – عيار سيمان – فاصله حمل از بچينگ تا مقطع بتن ریزی – درجه حرارت
محیط و مقطع بتن ریزی– زمان حفظ اسلامپ – میزان جذب آب مصالح سنگی – ميزان
اسلامپ مورد نياز – مسائل مرتبط با جداشدگی و آب انداختگی – سرعت کسب مقاومت –
قیمت تمام شده
عامل اصلی موثر در دوام و پايايي بتن چيست ؟
دوام و
پایائی بتن گستره وسیعی از مفاهیم را در بر می گیرد در بیشتر اوقات پایائی بتن با
کاهش نفوذپذیری و کاهش جذب آب بتن ارتباط مستقیم دارد . از بین بردن منافذ موئینه
و یا کاهش ابعاد آن معمولا به دوام بتن کمک می کند . سایر شکل های دیگر دوام مانند
سایش پذیری به عوامل دیگری مانند کیفیت سنگدانه ها مرتبط می باشد . ارتقاء مقاومت
الکتریکی بتن در مبحث جلوگیری از خوردگی میلگرد ها از اهمیت زیادی برخوردار است
لذا کیفیت مصالح و اجزاء سازنده بتن – کیفیت ساخت ، حمل و بتن ریزی – چگونگی
تراکم بتن – نحوه پرداخت و عمل آوری –پوشش های سطحی بتن – شرایطی محیطی بتن در
زمان بهره برداری – عوامل مخرب موجود در محیط و . . . به طور قطع استفاده
صحیح و بجا از مواد افزودنی بتن مناسب راهکار برجسته ای برای ساخت بتن های
با دوام و پایا می باشد.
برای پر نمودن ترک های ریزی که روی سطح بتن به وجود می آیند
از چه ماده ای استفاده کنیم؟
برای انتخاب
بهترین ماده پر کننده یا مرمتی ابتدا می بایست نوع و دلیل ترک خوردگی را بررسی
نمود سپس نوع کاربری سازه ، اما در سازه های آبی و مستغرق بهترین پر کننده ترک
مواد نفوذگر کریستال ساز هستند و در سایر موارد بهره گیری از چسب بتن اپوکسی می
تواند راهگشا باشد.
تفاوت گروت اپوكسي و گروت سيماني چيست ؟
در گروت های سیمانی جزء چسباننده سیمان می باشد اما در گروت
اپوکسی جزء چسباننده رزین اپوکسی انتخاب شده است . جدا از رفتارهای فیزیکی و
شیمیائی سایر اجزاء سازنده این دو ماده ، بخش اساسی تفاوت کیفی آنها به
رفتار اجزاء چسباننده یعنی سیمان و رزین اپوکسی بر می گردد. گروت های سیمانی از
استحکام خمشی و کششی بسیار کمتری در مقایسه با گروت های اپوکسی برخوردار هستند لذا
برای نصب و ثبوت سازه یا تجهیزات دینامیک که تنش های برشی و خمشی به گروت وارد می
کنند مناسب نیستند.
آیا قبل از اجرای رنگ استفاده از پرایمر الزامی است؟
انواع رنگ و پوشش های دکوراتیو ، که با بهره گیری از پرایمر
متناسب با زیر آیند اجراء می گردند از دوام و عملکرد کیفی برتری برخوردار می باشند
.
برای زیر سازی
رنگ های خانواده ELASTO تولیدی
شرکت آبادگران حتماً می بایست از پرایمر های متناسب با زیر آیند استفاده شود.
زینک ریچ اپوکسی
بهترین پرایمر برای مقاطع فلزی جهت زیر سازی انواع رنگ ها و پوشش های اپوکسی بوده
و در سایر موارد باید از پرایمر اپوکسی استفاده نمود .
رنگ های پایه آبی خانواده ELASTO چه
مزایایی نسبت به رنگ های روغنی و آلکیدی دارند؟
آلاینده محیط
زیست نیستند - فاقد بو می باشند - شستشوی ابزار با آب و بدون حلال خاص انجام
پذیر است – خاصیت آنتی باکتریال دارند – ماندگاری بسیار طولانی در برابر نور
خورشید دارند .
آیا رنگ نمای الاستیک برای مناطق باران خیز مناسب است؟
از مهمترین فاکتور هائی که در زمان ساخت این ماده در نظر
گرفته شده استحکام کیفی در برابر عوامل محیطی مخصوصا باران های شدید و یخبندان می
باشد .
برای سطوحی که در معرض تابش نور خورشید هستند می توان از رنگ اپوکسی استفاده
نمود؟
همیشه برای رنگ آمیزی و پوشش دهی سطوحی که در معرض تابش نور
خورشید هستند می بایست به استحکام رنگ انتخاب شده در برابر تابش نور خورشید و
اثرات سایر عوامل محیطی توجه نمود.
اما رنگ های
اپوکسی از استحکام کمتری در برابر نور خورشید در مقایسه با رنگ های پلی یورتان یا
آکریلیکی برخوردار هستند.
چسبندگی رنگ های خانواده ELASTO به بتن
چقدر است؟
بیشتر از نیروی
شکست بتن ( Concrete
failure )
در صورتی که سرد شدن هوا باعث سخت شدن اجزاء سازنده رنگ یا
سایر مواد اپوکسی شد برای شل شدن اجزاء چه کنیم؟
هرگز از حلال استفاده نکنید بهترین کار گرم نمودن اجزاء
سازنده با قرار دادن آنها در محیط های گرم می باشد . توجه داشته باشید گرم نمودن
اجزاء سازنده با استفاده از شعله خطر آتش سوزی به همراه دارد .